Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúia.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Rex sempitérne Dómine,
Rerum Creátor ómnium,
Qui eras ante sǽcula
Semper cum Patre Fílius:
Qui mundi in primórdio
Adam plásmasti hóminem:
Cui tuæ imágini
Vultum dedísti símilem.
Quem diábolus déceperat,
Hostis humáni géneris,
Cuius tu formam córporis
Assúmere dignátus es:
Ut hóminem redímeres,
Quem ante iam plasmáveras:
Et nos Deo coniúngeres,
Per carnis contubérnium.
Quem éditum ex Vírgine
Pavéscit omnis ánima:
Per quem et nos resúrgere
Devóta mente crédimus.
Qui nobis in Baptísmate
Donásti indulgéntiam,
Qui tenebámur vínculis
Ligáti consciéntiæ.
Qui Crucem propter hóminem
Suscípere dignátus es:
Dedísti tuum sánguinem
Nostræ salútis prétium.
Quǽsumus Auctor ómnium,
In hoc Pascháli gáudio,
Ab omni mortis ímpetu
Tuum defénde pópulum.
Glória tibi Dómine,
Qui surrexísti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Odwieczny Królu niebian,
Stwórco rzeczy wszystkich,
Równy zawsze przed wiekami
Ojcu, Synu:
Który przy powstaniu świata Stwórca,
Dając Adamowi obraz oblicza swego,
Ducha szlachetnego
Połączyłeś z mułem.
Gdy zawiść i podstęp szatana
Skalały rodzaj ludzki,
Ty, przyobleczony w ciało,
Zręcznie naprawiłeś kształt zepsuty.
Który, ongiś zrodzony z Dziewicy,
Teraz rodzisz się z grobu
I nam pogrzebanym każesz
Z Sobą powstać z martwych.
Który, Pasterz odwieczny,
Myjesz trzodę wodą chrztu:
To jest kąpiel dusz:
To jest grób grzechów.
Przybity Odkupiciel do Krzyża,
Który dawno należał się nam,
Dałeś hojnie krew
Na okup naszego zbawienia.
Abyś sercom naszym mógł być
Nieustanną radością wielkanocną, Jezu
Uwolnij odrodzonych na żywot
Od strasznej śmierci grzechów.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś z martwych powstał,
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúia, * lapis revolútus est, allelúia: ab óstio monuménti, allelúia, allelúia.
Psalmus 20 [1]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * kamień odsunięty jest, alleluja: ode drzwi grobowych, alleluja, alleluja.
Psalm 20 [1]
20:2 Panie, z mocy Twojej weseli się król * i zbawieniem Twoim raduje się wielce.
20:3 Żądanie serca jego wypełniłeś mu, * a woli ust jego nie zawiodłeś.
20:4 Bo go uprzedziłeś błogosławieństwami słodkości, * włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
20:5 O życie prosił Cię, * i dałeś mu długość dni na wieki i na wieki wieków.
20:6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu Twoim, * sławę i wielką ozdobę nań wkładasz.
20:7 Albowiem czynisz go błogosławieństwem na wieki wieków, * uweselasz go radością przed obliczem Twoim.
20:8 Bo król nadzieję ma w Panu, * a przez miłosierdzie Najwyższego nie będzie poruszony.
20:9 Niech dosięgnie ręka Twoja wszystkich nieprzyjaciół Twoich, * prawica Twa niech znajdzie wszystkich, którzy Cię nienawidzą.
20:10 Uczynisz ich jak piec ognisty czasu oblicza Twego: * Pan w gniewie swoim zatrwoży ich, i pożre ich ogień.
20:11 Owoc ich z ziemi wygubisz, * a potomstwo ich z synów ludzkich.
20:12 Albowiem zwrócili przeciw Tobie złość, * obmyślili plany, których nie mogli wykonać.
20:13 Albowiem zmusisz ich do ucieczki, * a tym, którzy Ci pozostają, mierzysz w ich twarze.
20:14 Podnieś się Panie, w mocy Twojej, * będziemy opiewać i wysławiać Twoje męstwo.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 21 [2]
21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum.
21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël.
21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos.
21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis.
21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te proiéctus sum ex útero:
21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me:
21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádiuvet.
21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me.
21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
21:16 Áruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhǽsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me.
21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me.
21:17 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
21:18 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice.
21:21 Érue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam:
21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te.
21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Iacob, glorificáte eum.
21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis:
21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me.
21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi.
21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ:
21:28 Et adorábunt in conspéctu eius * univérsæ famíliæ géntium.
21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium.
21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu eius cadent omnes qui descéndunt in terram.
21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi.
21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cæli iustítiam eius pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 21 [2]
21:2 Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie, czemuś mię opuścił? * Daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.
21:3 Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz, * i w nocy, a nie ku mojej głupocie.
21:4 A Ty mieszkasz w świątyni, * chwało Izraela.
21:5 W Tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, * nadzieję mieli, i wybawiłeś ich.
21:6 Do Ciebie wołali, i zostali wybawieni, * w Tobie nadzieję mieli, a nie byli zawstydzeni.
21:7 A jam jest robak, nie człowiek, * pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.
21:8 Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie, * mówili ustami i kiwali głową:
21:9 Nadzieję miał w Panu, niechaj go wyrwie, * niechaj go zbawi, ponieważ go miłuje.
21:10 Albowiem Ty mię wydobyłeś z łona, * nadziejo moja, od piersi matki mojej. Na Ciebie porzucony byłem z łona:
21:11 Od łona matki mojej Ty jesteś Bogiem moim, * nie odstępuj ode mnie.
21:12 Albowiem utrapienie bliskie jest, * bo nie masz kto by ratował.
21:13 Otoczyły mię cielce mnogie, * byki tłuste obległy mię.
21:14 Otworzyli na mnie usta swoje * jak lew porywający i ryczący.
21:15 Wylany jestem jak woda * i rozluźnione są wszystkie kości moje.
21:15 Stało się serce moje jak wosk topniejący * we wnętrzu moim.
21:16 Wyschła jak skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego: * i doprowadziłeś mię do prochu śmierci.
21:17 Albowiem obstąpiły mię psy mnogie, * zgraja niegodziwców obległa mię.
21:17 Przebodli ręce moje i nogi moje, * policzyli wszystkie kości moje.
21:18 A oni przypatrywali się i patrzyli na mnie: * rozdzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucali.
21:20 Ale Ty, Panie, nie oddalaj ode mnie wspomożenia Twego, * wejrzyj ku obronie mojej.
21:21 Wyrwij od miecza, Boże, duszę moją, * a z łapy psa jedyną moją.
21:22 Wybaw mię z paszczęki lwa, * a od rogów jednorożców mnie poniżonego.
21:23 Będę opowiadał imię Twe braciom moim, * wpośród kościoła będę Cię chwalił.
21:24 Wy, co się Pana boicie, chwalcie Go: * wszystko potomstwo Jakuba wysławiajcie Go.
21:25 Niech się Go boi wszystko plemię izraelskie, * albowiem nie wzgardził ani odrzucił prośby ubogiego:
21:25 I nie odwrócił oblicza swego ode mnie: * a gdy wołałem do Niego, wysłuchał mię.
21:26 U Ciebie chwała moja w zebraniu wielkim, * śluby moje oddam przed oczyma bojących się Go.
21:27 Będą jedli ubodzy, i najedzą się, i będą chwalić Pana, ci którzy Go szukają: * będą żyć serca ich na wieki wieków.
21:28 Wspomną i nawrócą się do Pana * wszystkie krańce ziemi.
21:28 I będą się kłaniać przed obliczem Jego * wszystkie rodziny narodów.
21:29 Albowiem Pańskie jest królestwo, * i On będzie panował nad narodami.
21:30 Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemi, * przed obliczem Jego będą padać wszyscy, którzy zstępują do ziemi.
21:31 A dusza moja będzie żyła dla Niego * i potomstwo moje będzie Mu służyć.
21:32 Będzie opowiadane Panu przyszłe pokolenie * i będą opowiadać niebiosa sprawiedliwość Jego ludowi, który się narodzi, który uczynił Pan.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 22 [3]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 22 [3]
22:1 Pan mną rządzi, i niczego mi nie brakuje: * na miejscu pastwiska, tam mnie postawił.
22:2 Nad wodą posilenia wychował mię: * duszę moją nawrócił.
22:3 Prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości * dla imienia swego.
22:4 Bo choćbym też chodził wpośród cienia śmierci, nie będę się bał zła, * albowiem Ty jesteś ze mną.
22:4 Laska Twoja i kij Twój, * te mię pocieszyły.
22:5 Nagotowałeś przed oczyma mymi stół * naprzeciwko tych, którzy mię trapią.
22:5 Utłuściłeś olejkiem głowę moją, * a kielich mój upajający jak wspaniały jest!
22:6 I miłosierdzie Twoje pójdzie za mną * po wszystkie dni żywota mojego:
22:6 Abym zamieszkał w domu Pańskim * przez długie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 23 [4]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 23 [4]
23:1 Pańska jest ziemia i napełnienie jej, * okrąg ziemi i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo On go nad morzami utwierdził * i nad rzekami umocnił go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską, * albo kto będzie stał na świętym miejscu Jego?
23:4 Niewinnych rąk i czystego serca, * który nie użył do próżności duszy swojej, ani przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Takie jest pokolenie szukających Go, * szukających oblicza Boga Jakubowego.
23:7 Podnieście, książęta, bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:8 Któryż to jest Król chwały? * Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce.
23:9 Podnieście, książęta bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:10 Któryż to jest Król chwały? * Pan zastępów, ten to jest Król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 24 [5]
24:1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: * Deus meus, in te confído, non erubéscam.
24:3 Neque irrídeant me inimíci mei: * étenim univérsi, qui sústinent te, non confundéntur.
24:4 Confundántur omnes iníqua agéntes * supervácue.
24:4 Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: * et sémitas tuas édoce me.
24:5 Dírige me in veritáte tua, et doce me: * quia tu es, Deus, salvátor meus, et te sustínui tota die.
24:6 Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, * et misericordiárum tuárum, quæ a sǽculo sunt.
24:7 Delícta iuventútis meæ, * et ignorántias meas ne memíneris.
24:7 Secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu: * propter bonitátem tuam, Dómine.
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in iudício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum eius et testimónia eius.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima eius in bonis demorábitur: * et semen eius hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 24 [5]
24:1 Do Ciebie, Panie, podniosłem duszę moją: * Boże mój, w Tobie ufam; niech nie będę zawstydzony.
24:3 I niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi, * albowiem wszyscy, którzy na Ciebie czekają, nie będą zawstydzeni.
24:4 Niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący * bez przyczyny.
24:4 Drogi Twoje ukaż mi, Panie, * a ścieżek Twoich naucz mię.
24:5 Prowadź mię w prawdzie Twojej i naucz mię, * boś Ty jest Bóg, zbawiciel mój, i Ciebie oczekiwałem przez wszystek dzień.
24:6 Wspomnij na miłosierdzie Twoje, Panie, * i na zmiłowania Twoje, które są od wieku.
24:7 Grzechów młodości mojej * i ciemnoty mojej racz nie pamiętać.
24:7 Według miłosierdzia Twego pomnij na mnie Ty, * dla dobroci Twej, Panie.
24:8 Słodki i prawy Pan, * przeto da zakon uchybiającym w drodze.
24:9 Poprowadzi cichych w rozsądku, * nauczy skromnych dróg swoich.
24:10 Wszystkie drogi Pańskie są miłosierdziem i prawdą * dla szukających testamentu Jego i świadectw Jego.
24:11 Ze względu na Twe imię, Panie, bądź miłościw grzechowi mojemu, * bo jest go mnóstwo.
24:12 Któryż jest człowiek, co się boi Pana? * Zakon postawił mu na drodze, którą obrał.
24:13 Dusza jego w szczęściu przemieszkiwać będzie, * a potomstwo jego odziedziczy ziemię.
24:14 Podporą jest Pan bojącym się Go, * i testament Jego ma im być oznajmiony.
24:15 Oczy moje zawsze skierowane do Pana, * albowiem On wyrwie z sidła nogi moje.
24:16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, * bo sam jeden jestem i ubogi.
24:17 Udręczenia serca mego rozmnożyły się, * wyrwij mię z utrapień moich.
24:18 Wejrzyj na uniżenie moje i na trudy moje, * a odpuść wszystkie grzechy moje.
24:19 Patrz na nieprzyjaciół moich, że się rozmnożyli, * a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzą mnie.
24:20 Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, * niech nie będę zawstydzony, bo miałem nadzieję w Tobie.
24:21 Niewinni i prawi przystali do mnie, * bo czekałem na Ciebie.
24:22 Wybaw, Boże, Izraela * ze wszystkich ucisków jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 25 [6]
25:1 Iúdica me, Dómine, quóniam ego in innocéntia mea ingréssus sum: * et in Dómino sperans non infirmábor.
25:2 Proba me, Dómine, et tenta me: * ure renes meos et cor meum.
25:3 Quóniam misericórdia tua ante óculos meos est: * et complácui in veritáte tua.
25:4 Non sedi cum concílio vanitátis: * et cum iníqua geréntibus non introíbo.
25:5 Odívi ecclésiam malignántium: * et cum ímpiis non sedébo.
25:6 Lavábo inter innocéntes manus meas: * et circúmdabo altáre tuum, Dómine:
25:7 Ut áudiam vocem laudis, * et enárrem univérsa mirabília tua.
25:8 Dómine, diléxi decórem domus tuæ, * et locum habitatiónis glóriæ tuæ.
25:9 Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, * et cum viris sánguinum vitam meam:
25:10 In quorum mánibus iniquitátes sunt: * déxtera eórum repléta est munéribus.
25:11 Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum: * rédime me, et miserére mei.
25:12 Pes meus stetit in dirécto: * in ecclésiis benedícam te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, lapis revolútus est, allelúia: ab óstio monuménti, allelúia, allelúia.
|
Psalm 25 [6]
25:1 Osądź mię, Panie, bom chodził w niewinności Twojej, * a w Panu nadzieję mając, nie osłabnę.
25:2 Próbuj mnie, Panie, doświadczaj mnie, * wypal nerki moje i serce moje.
25:3 Albowiem miłosierdzie Twoje jest przed oczyma mymi * i rozkochałem się w prawdzie Twojej.
25:4 Nie siedziałem z gromadą ludzi fałszywych, * a z czyniącymi bezprawie wchodzić nie będę.
25:5 Miałem w nienawiści zgraję złoczyńców, * a z niepobożnymi nie zasiądę.
25:6 Umywam między niewinnymi ręce moje * i obchodzę ołtarz Twój, Panie:
25:7 Aby słyszeć głos chwały * i opowiadać wszystkie dziwy Twoje.
25:8 Panie, umiłowałem piękność domu Twego * i miejsce mieszkania chwały Twojej.
25:9 Nie trać z niezbożnymi, Boże, duszy mojej, * a z mężami krwawymi życia mego:
25:10 W których ręku są nieprawości: * prawica ich pełna jest podarków.
25:11 A ja chodziłem w niewinności mojej: * odkup mię i zmiłuj się nade mną.
25:12 Noga moja stała na drodze prostej: * w zebraniach będę Cię chwalił, Panie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, kamień odsunięty jest, alleluja: ode drzwi grobowych, alleluja, alleluja.
|
℣. Surréxit Dóminus de sepúlcro, allelúia.
℟. Qui pro nobis pepéndit in ligno, allelúia.
|
℣. Wstał Pan z grobu, alleluja.
℟. Który za nas zawisł na drzewie, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
Incipit liber Actuum Apostolórum
Act. 1:1-8
1 Primum quidem sermónem feci de ómnibus, o Theóphile, quæ cœpit Iesus fácere et docére
2 Usque in diem qua præcípiens Apóstolis per Spíritum Sanctum, quos elégit, assúmptus est:
3 Quibus et prǽbuit seípsum vivum post passiónem suam in multis arguméntis, per dies quadragínta appárens eis, et loquens de regno Dei.
4 Et convéscens, præcépit eis ab Ierosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris, quam audístis (inquit) per os meum:
5 Quia Ioánnes quidem baptizávit aqua, vos autem baptizabímini Spíritu Sancto non post multos hos dies.
6 Igitur qui convénerant, interrogábant eum, dicéntes: Dómine, si in témpore hoc restítues regnum Israël?
7 Dixit autem eis: Non est vestrum nosse témpora vel moménta quæ Pater pósuit in sua potestáte:
8 Sed accipiétis virtútem superveniéntis Spíritus Sancti in vos, et éritis mihi testes in Ierúsalem, et in omni Iudǽa, et Samaría, et usque ad últimum terræ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Virtúte magna reddébant Apóstoli,
* Testimónium resurrectiónis Iesu Christi Dómini nostri, allelúia, allelúia.
℣. Repléti quidem Spíritu Sancto loquebántur cum fidúcia verbum Dei.
℟. Testimónium resurrectiónis Iesu Christi Dómini nostri, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Początek Księgi Dziejów Apostolskich
Dz 1:1-8
1 Pierwsząm mowę uczynił, o Theophile, o wszystkiem, co począł Jezus czynić i uczyć,
2 Aż do dnia, którego rozkazawszy Apostołom przez Ducha Świętego, które obrał, wzięt jest.
3 Którym téż siebie samego po swéj męce stawił żywym w rozmaitych dowodziech, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem.
4 A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj, którąście (prawi) słyszeli przez usta moje.
5 Albowiemci Jan chrzcił wodą, a wy będziecie chrzczeni Duchem Świętym po nie wielu tych dni.
6 A tak którzy się byli zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, zali w tym czasie przywrócisz królestwo Izraelowi?
7 I rzekł do nich: Nie wasza rzecz jest znać czasy i chwile, które Ojciec w swéj władzy położył.
8 Ale oweźmiecie moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was, i będziecie mi świadkami w Jeruzalem i we wszystkiéj Żydowskiéj ziemi i w Samaryi i aż na kraj ziemie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Apostołowie z wielką mocą,
* Świadczyli o zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa, alleluja, alleluja, alleluja.
℣. A napełnieni Duchem Świętym głosili słowo Boże z odwagą.
℟. Świadczyli o zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa, alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Act. 1:9-14
9 Et cum hæc dixísset, vidéntibus illis, elevátus est: et nubes suscépit eum ab óculis eórum.
10 Cumque intueréntur in cælum eúntem illum, ecce duo viri astitérunt iuxta illos in véstibus albis,
11 Qui et dixérunt: Viri Galilǽi, quid statis aspiciéntes in cælum? Hic Iesus, qui assúmptus est a vobis in cælum, sic véniet quemádmodum vidístis eum eúntem in cælum.
12 Tunc revérsi sunt Ierosólymam a monte qui vocátur Olivéti, qui est iuxta Ierúsalem, sábbati habens iter.
13 Et cum introíssent in cœnáculum, ascendérunt ubi manébant Petrus, et Ioánnes, Iacóbus, et Andréas, Philíppus, et Thomas, Bartholomǽus, et Matthǽus, Iacóbus Alphǽi, et Simon Zelótes, et Iudas Iacóbi.
14 Hi omnes erant perseverántes unanímiter in oratióne cum muliéribus, et María matre Iesu, et frátribus eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. De ore prudéntis procédit mel, allelúia: dulcédo mellis est sub língua eius, allelúia:
* Favus distíllans lábia eius, allelúia, allelúia.
℣. Sapiéntia requiéscit in corde eius, et prudéntia in sermóne oris illíus.
℟. Favus distíllans lábia eius, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Dz 1:9-14
9 A to rzekłszy, gdy oni patrzali, podniesion jest, a obłok wziął go od oczu ich.
10 A gdy pilnie patrzali za nim do nieba idącym, oto dwaj mężowie stanęli przy nich w białem odzieniu,
11 Którzy téż rzekli: Mężowie Galilejscy, czemu stoicie patrząc w niebo? ten Jezus, który wzięt jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.
12 Tedy się wrócili do Jeruzalem od góry, którą zowią Oliwną, która jest blizko Jeruzalem, mając drogę szabbatu.
13 A gdy weszli, wstąpili do wieczernika, gdzie przebywali Piotr i Jan, Jakób i Andrzéj, Filip i Thomasz, Bartłomiéj i Mattheusz, Jakób Alpheuszów i Szymon Zelotes i Judas Jakóbów.
14 Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie z niewiastami i z Maryą, matką Jezusową, i z bracią jego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Z ust roztropnego miód wypływa, alleluja. Słodycz miodu pod jego językiem, alleluja.
* Wargi jego jak plaster ociekający miodem, alleluja, alleluja.
℣. Mądrość spoczywa w jego sercu, a roztropność w mowie ust jego.
℟. Wargi jego jak plaster ociekający miodem, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Act. 1:15-20
15 In diébus illis, exsúrgens Petrus in médio fratrum, dixit (erat autem turba hóminum simul, fere centum vigínti):
16 Viri fratres, opórtet impléri Scriptúram quam prædíxit Spíritus Sanctus per os David de Iuda, qui fuit dux eórum qui comprehendérunt Iesum:
17 Qui connumerátus erat in nobis, et sortítus est sortem ministérii huius.
18 Et hic quidem possédit agrum de mercéde iniquitátis, et suspénsus crépuit médius: et diffúsa sunt ómnia víscera eius.
19 Et notum factum est ómnibus habitántibus Ierúsalem, ita ut appellarétur ager ille, lingua eórum, Hacéldama, hoc est, ager sánguinis.
20 Scriptum est enim in libro Psalmórum: Fiat commorátio eórum desérta, et non sit qui inhábitet in ea: et episcopátum eius accípiat alter.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ecce vicit leo de tribu Iuda, radix David, aperíre librum, et sólvere septem signácula eius:
* Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere virtútem, et divinitátem, et sapiéntiam, et fortitúdinem, et honórem, et glóriam, et benedictiónem.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Dz 1:15-20
15 W one dni powstawszy Piotr w pośród braciéj, rzekł: (a był poczet osób wespółek jakoby sto dwadzieścia),
16 Mężowie bracia, musiałoć się wypełnić Pismo, które opowiedział Duch Święty przez usta Dawidowe, o Judaszu, (który był wodzem tych, co poimali Jezusa),
17 Który był policzony z nami, i dostała mu się cząstka tego usługowania.
18 A onci otrzymał rolą z zapłaty niesprawiedliwości, a obiesiwszy się, rozpukł się na poły, i wypłynęły wszystkie wnętrzności jego.
19 I stało się jawno wszystkim mieszkającym w Jeruzalem, tak iż nazwano onę rolą ich językiem Haceldama, to jest, rola krwie.
20 Albowiem napisano w księgach Psalmów: Niechaj będzie ich mieszkanie puste, a niech nie będzie, ktoby w niem mieszkał, a biskupstwo jego niech weźmie drugi.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto zwyciężył lew z pokolenia Judy, potomek Dawida, aby otworzyć księgę i rozerwać jej siedem pieczęci.
* Alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Godzien jest Baranek, który był zabity, otrzymać władzę i Bóstwo, mądrość i męstwo, cześć, chwałę i błogosławieństwo.
℟. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.
Lectio 4
Act. 1:21-26
21 Opórtet ergo ex his viris qui nobíscum sunt congregáti in omni témpore quo intrávit et exívit inter nos Dóminus Iesus,
22 Incípiens a baptísmate Ioánnis usque in diem qua assúmptus est a nobis, testem resurrectiónis eius nobíscum fíeri unum ex istis.
23 Et statuérunt duos, Ioseph, qui vocabátur Bársabas, qui cognominátus est Iustus, et Matthíam.
24 Et orántes dixérunt: Tu Dómine, qui corda nosti ómnium, osténde quem elégeris ex his duóbus unum,
25 Accípere locum ministérii huius et apostolátus, de quo prævaricátus est Iudas ut abíret in locum suum.
26 Et dedérunt sortes eis, et cécidit sors super Matthíam: et annumerátus est cum úndecim Apóstolis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Angelus Dómini locútus est muliéribus, dicens: Quem quǽritis? an Iesum quǽritis? Iam surréxit:
* Veníte, et vidéte, allelúia, allelúia.
℣. Iesum quǽritis Nazarénum crucifíxum? Surréxit, non est hic.
℟. Veníte, et vidéte, allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Veníte, et vidéte, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.
Lekcja 4
Dz 1:21-26
21 Potrzeba tedy z tych mężów którzy się z nami schodzili przez wszystek czas, którego Pan Jezus wchodził i wychodził między nami,
22 Począwszy ode chrztu Janowego aż do tego dnia, w który jest wzięt od nas, aby jeden z nich był z nami świadkiem zmartwychwstania jego.
23 I postanowili dwu. Józepha, którego zwano Barsabas, którego zwano Justem, i Macieja.
24 A modląc się, mówili: Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, okaż któregoś obrał z tych dwu jednego.
25 Aby wziął miejsce usługowania tego i Apostolstwa, z którego wypadł Judasz, aby odszedł na miejsce swe.
26 I dali im losy, i padł los na Macieja, i policzon jest z jedenaścią Apostołów.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Anioł Pański mówił z niewiastami, rzekąc: Kogo szukacie? Jezusa szukacie? Już zmartwychwstał:
* Pójdźcie a oglądajcie, alleluja, alleluja.
℣. Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, niemasz go tu.
℟. Pójdźcie a oglądajcie, alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Pójdźcie a oglądajcie, alleluja, alleluja.
|
Nocturn II.
Ant. Allelúia, * quem quæris múlier? allelúia: vivéntem cum mórtuis? allelúia, allelúia.
Psalmus 26 [7]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum eius.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adiútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Alleluja, * kogo szukasz niewiasto? alleluja: żywego wśród umarłych? alleluja, alleluja.
Psalm 26 [7]
26:1 Pan oświecenie moje i zbawienie moje, * kogóż się bać będę?
26:1 Pan obrońca żywota mego, * kogóż się będę lękał?
26:2 Gdy się zbliżają przeciw mnie złoczyńcy, * by pożreć ciało moje:
26:2 Którzy mię trapią, nieprzyjaciele moi, * sami omdleli i upadli.
26:3 Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, * nie będzie się bało serce moje.
26:3 Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w Tym ja nadzieję pokładać będę.
26:4 O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę, * abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego:
26:4 Abym patrzał na rozkosz Pańską * i nawiedzał kościół Jego.
26:5 Albowiem ukrył mię w przybytku swoim: * w dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego.
26:6 Na skałę podniósł mię: * a teraz wyniósł głowę moją ponad wrogów moich.
26:6 Obszedłem i ofiarowałem w przybytku Jego ofiarę krzykliwą:, * będę śpiewał i psalm mówił Panu.
26:7 Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do Ciebie, * zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mię.
26:8 Do Ciebie mówiło serce moje, szukało Cię oblicze moje, * oblicza Twego Panie, szukać będę.
26:9 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * nie odstępuj w gniewie od sługi Twego.
26:9 Bądź pomocnikiem moim, * nie opuszczaj mnie i nie gardź mną, Boże Zbawicielu mój.
26:10 Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię, * ale Pan przyjął mię.
26:11 Prawo postaw mi, Panie, w drodze Twojej, * i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich.
26:12 Nie wydawaj mnie na wolę trapiących mię, * bo powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi i kłamała nieprawość sobie.
26:13 Wierzę, iż oglądać będę dobra Pańskie * w krainie żyjących.
26:14 Oczekuj Pana, mężnie czyń, * i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 27 [8]
27:1 Ad te, Dómine, clamábo, Deus meus, ne síleas a me: * nequándo táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum.
27:2 Exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te: * dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
27:3 Ne simul trahas me cum peccatóribus: * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me.
27:3 Qui loquúntur pacem cum próximo suo, * mala autem in córdibus eórum.
27:4 Da illis secúndum ópera eórum, * et secúndum nequítiam adinventiónum ipsórum.
27:4 Secúndum ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis.
27:5 Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum eius * déstrues illos, et non ædificábis eos.
27:6 Benedíctus Dóminus: * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.
27:7 Dóminus adiútor meus, et protéctor meus: * in ipso sperávit cor meum, et adiútus sum.
27:7 Et reflóruit caro mea: * et ex voluntáte mea confitébor ei.
27:8 Dóminus fortitúdo plebis suæ: * et protéctor salvatiónum Christi sui est.
27:9 Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ: * et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 27 [8]
27:1 Do Ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przede mną, * abym nie stał się podobnym zstępującym do grobu, gdy będziesz milczał przede mną.
27:2 Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojej, gdy się modlę do Ciebie, * gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi Twemu świętemu.
27:3 Nie pociągaj mnie razem z grzesznikami * i nie zatrać mnie z czyniącymi nieprawość.
27:3 Którzy mówią o pokoju z bliźnim swoim, * a zło jest w sercach ich.
27:4 Oddaj im według uczynków ich * i według złości wymysłów ich.
27:4 Według spraw rąk ich oddaj im, * oddaj im zapłatę ich.
27:5 Ponieważ nie zrozumieli spraw Pana i uczynków rąk Jego, * zniszczysz ich, a nie zbudujesz ich.
27:6 Błogosławiony Pan, * bo wysłuchał głos prośby mojej.
27:7 Pan pomocnik mój i obrońca mój, * w Nim nadzieję pokładało serce moje, i poratowany jestem.
27:7 I zakwitło na nowo ciało moje, * i ochotnie wysławiać Go będę.
27:8 Pan mocą ludu swego * i obrońcą zbawiennym Pomazańca swego.
27:9 Zbaw lud Twój, Panie, a błogosław dziedzictwu Twojemu, * i rządź nimi i wywyższaj ich aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 28 [9]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 28 [9]
28:1 Przynoście Panu, synowie Boży, * przynoście Panu młode baranki.
28:2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia Jego, * kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym Jego.
28:3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkimi.
28:4 Głos Pański w mocy, * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry, * i połamie Pan cedry Libanu:
28:6 I pokruszy je jak cielę na Libanie, * a umiłowany będzie jak młody jednorożec.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański wstrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynię Kades.
28:9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze: * a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę.
28:10 Pan czyni, że potop trwa * i będzie siedział Pan, król, na wieki.
28:11 Pan da moc ludowi swemu, * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 29 [10]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti eius: * et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
29:6 Quóniam ira in indignatióne eius: * et vita in voluntáte eius.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adiútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 29 [10]
29:2 Wysławiać Cię będę, Panie, żeś mię przyjął, * a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.
29:3 Panie, Boże mój, wołałem do Ciebie * i uzdrowiłeś mię.
29:4 Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, * wybawiłeś mię spośród zstępujących do grobu.
29:5 Śpiewajcie Panu święci Jego * i wysławiajcie pamiątkę świętości Jego.
29:6 Bo gniew jest w zapalczywości Jego, * a życie w upodobaniu Jego.
29:6 Z wieczora gości płacz, * a z rana wesele.
29:7 A ja rzekłem w dostatku moim: * Nie będę poruszony na wieki.
29:8 Panie, według woli Twojej * dodałeś mocy ozdobie mojej.
29:8 Odwróciłeś oblicze swe ode mnie * i stałem się zatrwożony.
29:9 Do Ciebie, Panie, wołać będę * i do Boga mego modlić się będę.
29:10 Cóż za pożytek z krwi mojej, * gdy zstępuję do skażenia?
29:10 Czyż proch sławić Cię będzie, * albo opowiadać będzie prawdę Twoją?
29:11 Usłyszał Pan i zmiłował się nade mną, * Pan się stał pomocnikiem moim.
29:12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele, * zdarłeś wór mój, a oblokłeś mię w wesele:
29:13 Aby Tobie śpiewała chwała moja i bym się nie smucił. * Panie, Boże mój, na wieki wysławiać Cię będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 30 [11]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in iustítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus iustum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Proiéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti eius: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 30 [11]
30:2 W Tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki: * w sprawiedliwości Twojej wybaw mię.
30:3 Nakłoń ku mnie ucha Twego, * pośpiesz się, aby mię wyrwać.
30:3 Bądź mi Bogiem, obrońcą i domem ucieczki, * aby mię zbawić.
30:4 Albowiem mocą moją i ucieczką moją Ty jesteś, * a dla imienia Twego poprowadzisz mię i wyżywisz.
30:5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli, * boś Ty jest obrońca mój.
30:6 W ręce Twe polecam ducha mego, * odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy.
30:7 Nienawidzisz trzymających się marności * nadaremnie.
30:7 A ja w Panu nadzieję miałem: * będę się weselił i radował z miłosierdzia Twego.
30:8 Albowiem wejrzałeś na uniżenie moje, * wybawiłeś z potrzeby duszę moją.
30:9 I nie zamknąłeś mnie w rękach nieprzyjaciół, * postawiłeś na miejscu przestronnym nogi moje.
30:10 Zmiłuj się nade mną Panie, bom jest uciśniony, * zamroczone jest od gniewu oko moje, dusza moja i wnętrze moje:
30:11 Albowiem ustało w boleści życie moje * i lata moje we wzdychaniu.
30:11 Omdlały w nędzy siły moje * i kości moje są poruszone.
30:12 Gwoli wszystkim nieprzyjaciołom moim stałem się pośmiewiskiem i dla sąsiadów moich bardzo, * i postrachem dla znajomych moich.
30:12 Którzy mię widzieli, precz ode mnie uciekli: * zapomniany jestem, wyrzucony z serca jak umarły.
30:13 Stałem się jak naczynie rozbite, * bo słyszałem łajanie wielu mieszkających wokoło.
30:14 Wtedy, gdy się schodzili wspólnie przeciwko mnie, * naradzali się, aby odebrać mi życie.
30:15 A ja w Tobie nadzieję miałem, Panie, * rzekłem: Tyś jest Bogiem moim, w rękach Twoich losy moje.
30:16 Wyrwij mię z ręki nieprzyjaciół moich * i od prześladujących mię.
30:17 Rozjaśnij twarz Twoją nad sługą Twoim, zbaw mię w miłosierdziu Twoim: * Panie, niech nie będę zawstydzony, albowiem wzywałem Cię.
30:18 Niech się zawstydzą niezbożnicy i niech będą doprowadzeni do otchłani: * niech zaniemieją usta zdradliwe.
30:19 Które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu * z pychą i pogardą.
30:20 Jakże wielkie mnóstwo słodkości Twej, Panie, * którą zachowałeś dla bojących się Ciebie.
30:20 Przygotowałeś tym, którzy nadzieję mają w Tobie, * przed obliczem synów ludzkich.
30:21 Osłonisz ich zasłoną oblicza Twego * od zamieszek ludzkich.
30:21 Ukryjesz ich w namiocie Twoim * od przeciwieństwa języków.
30:22 Błogosławiony Pan, * bo okazał dziwne miłosierdzie swe nade mną w mieście obronnym.
30:23 A ja mówiłem w zdumieniu umysłu mego: * Jestem odrzucony od oczu Twoich.
30:23 Przeto wysłuchałeś głosu modlitwy mojej, * gdym wołał do Ciebie.
30:24 Miłujcie Pana wszyscy święci Jego, * albowiem Pan będzie szukał prawdy, a odda obficie postępującym pysznie.
30:25 Mężnie postępujcie i niech się wzmocni serce wasze, * wy wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 31 [12]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu eius dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et iniustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me iniustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, quem quæris múlier? allelúia: vivéntem cum mórtuis? allelúia, allelúia.
|
Psalm 31 [12]
31:1 Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości * i których grzechy są zakryte.
31:2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, * i nie ma w duchu jego fałszu.
31:3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, * gdym wołał cały dzień.
31:4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka Twoja: * nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń.
31:5 Grzech mój wyjawiłem Tobie, * a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem.
31:5 Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu, * a Ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego.
31:6 Dlatego będzie się modlił do Ciebie wszelki święty * czasu sposobnego.
31:6 A nawet w potopie wody wielkie * do niego się nie przybliżą.
31:7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło: * radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
31:8 Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść: * umocnię nad tobą oczy moje.
31:9 Nie bądźcież jak koń i muł, * które nie mają rozumu.
31:9 Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, * bo się nie zbliżą do ciebie.
31:10 Wiele jest biczów na grzesznika, * a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
31:11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, * i chlubcie się, wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, kogo szukasz niewiasto? alleluja: żywego wśród umarłych? alleluja, alleluja.
|
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
℟. Et appáruit Simóni, allelúia.
|
℣. Wstał Pan prawdziwie, alleluja.
℟. I ukazał się Szymonowi, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 5
Sermo sancti Leónis Papæ
Sermo 1 de Ascensione Domini, post initium
Hi dies, dilectíssimi, qui inter resurrectiónem Dómini ascensionémque fluxérunt, non otióso transiére decúrsu, sed magna in eis confirmáta sacraménta, magna sunt reveláta mystéria. In iis metus diræ mortis aufértur, et non solum ánimæ, sed étiam carnis immortálitas declarátur. In iis per insufflatiónem Dómini infúnditur Apóstolis ómnibus Spíritus Sanctus: et beáto Apóstolo Petro supra céteros, post regni claves, ovílis Domínici cura mandátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ego sum vitis vera, et vos pálmites:
* Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.
℣. Sicut diléxit me Pater, et ego diléxi vos.
℟. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 5
From the Sermons of Pope St. Leo (the Great)
1st for the Lord's Ascension
Dearly beloved brethren, the days which passed between the Resurrection and the Ascension of the Lord, wore not idly by, but in them were established great Sacraments, and great Mysteries were revealed. In them was abolished the terror of that fearful death, and it was shown that not the soul only, but the body also, will not die eternally. In them the breathing of the Lord on His Apostles shed upon them the Holy Ghost, and the Blessed Apostle Peter, being given the keys of the kingdom of heaven, was chosen out of the rest to receive the chief care of the Lord's fold.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Jam jest prawdziwym krzewem winnym, a wy latoroślami.
* Kto mieszka we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, alleluja, alleluja.
℣. Jako Mnie umiłował Ojciec i Ja was umiłowałem.
℟. Kto mieszka we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 6
In iis diébus, duóbus discípulis tértius in via Dóminus comes iúngitur, et ad omnem nostræ ambiguitátis calíginem detergéndam, pavéntium ac trepidántium tárditas increpátur. Flammam fídei illumináta corda concípiunt: et quæ erant tépida, reseránte Scriptúras Dómino, efficiúntur ardéntia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Surgens Iesus Dóminus noster, stans in médio discipulórum suórum, dixit:
* Pax vobis, allelúia: gavísi sunt discípuli viso Dómino, allelúia.
℣. Una ergo sabbatórum, cum fores essent clausæ, ubi erant discípuli congregáti, venit Iesus, et stetit in medio eórum, et dixit eis.
℟. Pax vobis, allelúia: gavísi sunt discípuli viso Dómino, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 6
It was during those days, that as two of His disciples were walking together, the Lord Himself joined them, and made Himself One of three companions. Then that, to clear away all shadow of doubt from our mind, He rebuked the slowness of such as still feared and trembled. Their hearts enlightened by faith, caught the flame; and, whereas they had afore been cold, they glowed again as the Lord opened to them the Scriptures.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Po zmartwychwstaniu Pan nasz Jezus, stojąc w pośrodku uczniów swoich, powiedział:
* Pokój wam, alleluja. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana, alleluja.
℣. Dnia pierwszego po szabacie, gdy drzwi były zamknięte tam, gdzie zgromadzili się uczniowie, przyszedł Jezus, stanął między nimi i rzekł im:
℟. Pokój wam, alleluja. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 7
In fractióne quoque panis, convescéntium aperiúntur obtútus: multo felícius eórum óculis patefáctis, quibus natúræ suæ manifestáta est glorificátio, quam illórum géneris nostri príncipum, quibus prævaricatiónis suæ est ingésta confúsio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Expurgáte vetus ferméntum, ut sitis nova conspérsio: étenim Pascha nostrum immolátus est Christus:
* Itaque epulémur in Dómino, allelúia.
℣. Mórtuus est propter delícta nostra, et resurréxit propter iustificatiónem nostram.
℟. Itaque epulémur in Dómino, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 7
In the breaking of bread their eyes were opened, and they knew Him. And, O, how much happier were they with their eyes opened, and gazing upon the glorification of our nature in His Person, than were the first father and mother of our race, upon whom their own transgression had brought shame!
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Uprzątnijcie stary kwas, abyście się stali nowym zaczynem. Albowiem na Paschę naszą został ofiarowany Chrystus.
* Świętujmy tedy w Panu, alleluja.
℣. Umarł za grzechy nasze i zmartwychwstał dla usprawiedliwienia naszego.
℟. Świętujmy tedy w Panu, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.
Lectio 8
Inter hæc autem, aliáque mirácula, cum discípuli trépidis cogitatiónibus æstuárent, et apparuísset in médio eórum Dóminus, dixissétque, Pax vobis: ne hoc remanéret in eórum opiniónibus, quod volvebátur in córdibus (putábant enim se spíritum vidére, non carnem) redárguit cogitatiónes a veritáte discórdes: íngerit dubitántium óculis manéntia in mánibus suis et pédibus crucis signa; et ut diligéntius pertractétur, invítat. Quia ad sanánda infidélium cordium vúlnera, clavórum et lánceæ erant serváta vestígia: ut non dúbia fide, sed constantíssima sciéntia tenerétur, eam natúram in Dei Patris consessúram throno, quæ iacúerat in sepúlcro.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. María Magdaléne, et áltera María ibant dilúculo ad monuméntum:
* Iesum quem quǽritis, non est hic, surréxit sicut locútus est, præcédet vos in Galilǽam, ibi eum vidébitis, allelúia, allelúia.
℣. Et valde mane una sabbatórum véniunt ad monuméntum, orto iam sole: et introëúntes vidérunt iúvenem sedéntem in dextris, qui dixit illis.
℟. Iesum quem quǽritis, non est hic, surréxit sicut locútus est, præcédet vos in Galilǽam, ibi eum vidébitis, allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Iesum quem quǽritis, non est hic, surréxit sicut locútus est, præcédet vos in Galilǽam, ibi eum vidébitis, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.
Lekcja 8
Amid these and other miracles, while the disciples were still troubled with fearful thoughts, the Lord manifested Himself in the midst of them, and said: Peace be unto you. And lest their reason should be deceived by the vain imaginations which lurked in their hearts, (for they thought that What they saw was a spirit, and not Flesh,) He rebuked thoughts so inconsistent with the truth; and pointed out to the eyes of the doubters the marks of crucifixion which still remained in His Hands and His Feet, and bade them handle Him more closely. Those open Wounds made by the nails and spear in His Body remain ever open to close the wounds in unbelievers' hearts: that we may hold, not with doubtful faith, but with most firm and absolute knowledge, that the Manhood Which lay in the grave is the Same Which now sitteth at the right hand of God the Father.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Maria Magdalena i druga Maria wczesnym rankiem poszły do grobu.
* Jezusa, którego szukacie, nie ma tu, zmartwychwstał, jako zapowiedział, podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie, alleluja, alleluja.
℣. I bardzo rano w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce: A wszedłszy, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie.
℟. Jezusa, którego szukacie, nie ma tu, zmartwychwstał, jako zapowiedział, podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie, alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jezusa, którego szukacie, nie ma tu, zmartwychwstał, jako zapowiedział, podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie, alleluja, alleluja.
|
Nocturn III.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 63:1-5
63:1 Quis est iste, qui venit de Edom, * tinctis véstibus de Bosra?
63:1 Iste formósus in stola sua, * grádiens in multitúdine fortitúdinis suæ.
63:1 Ego qui loquor iustítiam, * et propugnátor sum ad salvándum.
63:2 Quare ergo rubrum est induméntum tuum, * et vestiménta tua sicut calcántium in torculári?
63:3 Tórcular calcávi solus, * et de géntibus non est vir mecum:
63:3 Calcávi eos in furóre meo, * et conculcávi eos in ira mea:
63:3 Et aspérsus est sanguis eorum super vestiménta mea, * et ómnia induménta mea inquinávi.
63:4 Dies enim ultiónis in corde meo; * annus redemptiónis meæ venit.
63:5 Circumspéxi, et non erat auxiliátor; * quæsívi, et non fuit qui adiuváret:
63:5 Et salvávit mihi bráchium meum, * et indignátio mea ipsa auxiliáta est mihi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Kantyk Izajasza [13]
Iz 63:1-5
63:1 Któż to jest, który idzie z Edom * w farbowanych szaciech z Bosry?
63:1 Ten piękny w szacie swojej, * idący w mnóstwie mocy swojej?
63:1 Ja, który mówię sprawiedliwość, * a jestem obrońcą na zbawienie.
63:2 Czemuż tedy czerwone jest odzienie twoje, * a szaty twoje jako tłoczących w prasie?
63:3 Samem tłoczył prasę, * a z narodów niemasz męża zemną:
63:3 Tłoczyłem je w zapalczywości mojej * i podeptałem je w gniewie moim:
63:3 I pryskała krew ich na szaty moje, * i spluskałem wszystkie odzienia moje.
63:4 Bo dzień pomsty w sercu mojemu; * rok odkupienia mego przyszedł.
63:5 Oględowałem się, a nie było pomocnika; * szukałem, a nie było, ktoby ratował:
63:5 I zbawiło mię ramię moje, * a rozgniewanie moje to mię wspomogło.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Oseæ [14]
Osea 6:1-6
6:1 Veníte, et revertámur ad Dóminum, † quia ipse cepit, et sanábit nos; * percútiet, et curábit nos.
6:3 Vivificábit nos post duos dies; † in die tértia suscitábit nos, * et vivémus in conspéctu eius.
6:3 Sciémus, sequemúrque, * ut cognoscámus Dóminum.
6:3 Quasi dilúculum præparátus est egréssus eius, * et véniet quasi imber nobis temporáneus et serótinus terræ.
6:4 Quid fáciam tibi, Ephraim? quid fáciam tibi, Iuda? † misericórdia vestra quasi nubes matutína, * et quasi ros mane pertránsiens.
6:5 Propter hoc dolávi in prophétis; † occídi eos in verbis oris mei: * et iudícia tua quasi lux egrediéntur.
6:6 Quia misericórdiam vólui, et non sacrifícium; * et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Ozeasza [14]
Oz 6:1-6
6:1 Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana, † bo on poimał i uleczy nas; * ubije a uzdrowi nas.
6:3 Ożywi nas po dwu dniu; † dnia trzeciego wzbudzi nas, * i żyć będziem przed obliczem jego.
6:3 Poznamy, a będziem naśladować, * abyśmy poznali Pana:
6:3 Jako zorza zgotowane jest wyjście jego, * i przyjdzie nam jako deszcz ranny i późny ziemi.
6:4 Co uczynię tobie, Ephraimie? co uczynię tobie, Judo? † miłosierdzie wasze jako obłok poranny * a jako rosa rano przemijająca.
6:5 Dlatego heblowałem przez proroki; † pobiłem je słowy ust moich, * a sądy twoje jako światłość wynidą.
6:6 Bom miłosierdzia żądał a nie ofiary; * a znajomości Bożéj więcéj niż całopalenia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Sophoniæ [15]
Soph 3:8-13
3:8 Exspécta me, dicit Dóminus, in die resurrectiónis meæ in futúrum: * quia iudícium meum ut cóngregem gentes, et cólligam regna,
3:8 Et effúndam super eos indignatiónem meam, * omnem iram furóris mei:
3:8 In igne enim zeli mei * devorábitur omnis terra.
3:9 Quia tunc reddam pópulis lábium eléctum, † ut ínvocent omnes in nómine Dómini, * et sérviant ei húmero uno.
3:10 Ultra flúmina Æthiópiæ, inde súpplices mei; * fílii dispersórum meórum déferent munus mihi.
3:11 In die illa non confundéris super cunctis adinventiónibus tuis, * quibus prævaricáta es in me:
3:11 Quia tunc áuferam de médio tui magníloquos supérbiæ tuæ, * et non adiícies exaltári ámplius in monte sancto meo.
3:12 Et derelínquam in médio tui pópulum páuperem et egénum: * et sperábunt in nómine Dómini.
3:13 Relíquiæ Israël non fácient iniquitátem, † nec loquéntur mendácium, * et non inveniétur in ore eórum lingua dolósa:
3:13 Quóniam ipsi pascéntur, et accubábunt, * et non erit qui extérreat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Kantyk Sofoniasza [15]
So 3:8-13
3:8 Przeto poczekaj mię, mówi Pan, w dzień powstania mego na przyszły czas: * bo sąd mój, abych zgromadził narody i zebrał królestwa
3:8 I wylał na nie rozgniewanie moje, * wszystek gniew zapalczywości;
3:8 Bo ogniem rzewniwości mojéj * pożarta będzie wszystka ziemia.
3:9 Bo na ten czas przywrócę ludziom wargę wybraną, † aby wzywali wszyscy w imię Pańskie * a służyli mu ramieniem jednem.
3:10 Za rzekami Murzyńskiéj ziemie, ztamtąd nabożni moi; * synowie rozproszonych moich przyniosą mi dar.
3:11 W on dzień nie będziesz się wstydzić za wszystkie wynalazki twoje, * któremiś grzeszyło przeciw mnie,
3:11 Bo tedy odejmę z pośrodku ciebie hardzie mówiące pychy twojéj, * a już nie przydasz podnosić się więcéj na górze świętéj mojéj.
3:12 I zostawię w pośrodku ciebie lud ubogi i nędzny, * a będą mieć nadzieję w imieniu Pańskiem.
3:13 Ostatki Izraela nie będą czynić nieprawości, † ani mówić kłamstwa, * i nie najdzie się w uszach ich język zdradliwy,
3:13 Bo oni paść się będą i leżeć, * a nie będzie, ktoby przestraszył.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Gavísi sunt discípuli, allelúia.
℟. Viso Dómino, allelúia.
|
℣. Uradowali się tedy uczniowie, alleluja.
℟. Ujrzawszy Pana, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 10:11-16
In illo témpore: Dixit Iesus pharisǽis: Ego sum pastor bonus. Bonus pastor ánimam suam dat pro óvibus suis. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 14 in Evangelia
Audístis, fratres caríssimi, ex lectióne evangélica eruditiónem vestram: audístis et perículum nostrum. Ecce enim is, qui non ex accidénti dono, sed essentiáliter bonus est, dicit: Ego sum pastor bonus. Atque eiúsdem bonitátis formam, quam nos imitémur, adiúngit, dicens: Bonus pastor ánimam suam ponit pro óvibus suis. Fecit quod mónuit: osténdit quod iussit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Christus resúrgens ex mórtuis, iam non móritur, mors illi ultra non dominábitur: quod enim mórtuus est peccáto, mórtuus est semel:
* Quod autem vivit, vivit Deo, allelúia, allelúia.
℣. Mórtuus est semel propter delícta nostra, et resurréxit propter iustificatiónem nostram.
℟. Quod autem vivit, vivit Deo, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według Jana
J 10:11-16
Onego czasu: Rzekł Jezus do faryzeuszy: „Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce swoje”. I tak dalej.
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 14. na Ewangelię
Z przeczytanej Ewangelii usłyszeliście, bracia najdrożsi, kształcącą naukę dla was, usłyszeliście też o niebezpieczeństwie, jakie grozi nam. Oto bowiem Ten, który jest dobry nie z przypadłościowego daru, ale istotowo, mówi: Jam jest pasterz dobry. I dołącza tej dobroci postać, jaką mamy naśladować, mówiąc: Dobry pasterz daje swe życie za owce swoje. Uczynił to, do czego wzywał; dał przykład tego, co rozkazał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Chrystus, powstawszy z martwych, więcej nie umiera i śmierć więcej już nad Nim nie zapanuje. Bo że umarł dla grzechu, raz umarł,
* A że żyje, żyje w Bogu, alleluja, alleluja.
℣. Raz umarł za grzechy nasze i zmartwychwstał dla usprawiedliwienia naszego.
℟. A że żyje, żyje w Bogu, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 10
Bonus pastor pro óvibus suis ánimam suam pósuit, ut in sacraménto nostro corpus suum et sánguinem vérteret, et oves quas redémerat, carnis suæ aliménto satiáret. Osténsa nobis est de contémptu mortis via, quam sequámur: appósita est forma, cui imprimámur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Surréxit pastor bonus, qui ánimam suam pósuit pro óvibus suis, et pro grege suo mori dignátus est:
* Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Etenim Pascha nostrum immolátus est Christus.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 10
Dobry Pasterz położył duszę swoją za owce swoje, by w Naszym Sakramencie przemieniać Swoje Ciało i Krew, i by nasycać pokarmem Swojego Ciała owce, które odkupił. Przez pogardę śmierci ukazana została nam droga, która mamy podążać, przedstawiona została postać, w którą powinniśmy być włączeni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zmartwychwstał Dobry Pasterz, który swoje życie oddał za owce swoje i raczył śmierć ponieść za swoją owczarnię.
* Alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Albowiem na Paschę naszą został ofiarowany Chrystus.
℟. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 11
Primum nobis est, exterióra nostra misericórditer óvibus eius impéndere: postrémum vero, si necésse sit, étiam mortem nostram pro eísdem óvibus ministráre. A primo autem hoc mínimo pervenítur ad postrémum maius. Sed cum incomparabíliter longe sit mélior ánima, qua vívimus, quam terréna substántia, quam extérius possidémus: qui non dat pro óvibus substántiam suam, quando pro his datúrus est ánimam suam?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tulérunt Dóminum meum, et néscio ubi posuérunt eum. Dicunt ei Angeli: Múlier, quid ploras? surréxit sicut dixit:
* Præcédet vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis, allelúia, allelúia.
℣. Cum ergo fleret, inclinávit se, et prospéxit in monuméntum: et vidit duos Angelos in albis, sedéntes, qui dicunt ei.
℟. Præcédet vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 11
Pierwsze, co mamy robić, to miłosiernie udzielać Jego owcom tego, co mamy zewnętrznie; potem zaś, jeśliby to było konieczne, służyć także i naszą za te owce śmiercią. Od tego bowiem naprzód najmniejszego, dochodzi się potem do tego, co większe. Ale jako że dusza, przez którą żyjemy, jest nieporównanie bardziej droga niż majętności ziemskie, które zewnętrznie posiadamy — kto nie da za owce swojej majętności, skoro ma zamiar dać za nie swoją duszę?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wzięto Pana mego, a nie wiem, gdzie Go położono. Mówią jej Aniołowie: Niewiasto, czemu płaczesz? Zmartwychwstał, jako zapowiedział:
* Podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie, alleluja, alleluja.
℣. Maria, płacząc, nachyliła się, i zajrzała do grobu. I spostrzegła dwóch Aniołów w bieli siedzących, którzy jej mówią:
℟. Podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 12
Et sunt nonnúlli, qui dum plus terrénam substántiam quam oves díligunt, mérito nomen pastóris perdunt: de quibus prótinus súbditur: Mercenárius autem, et qui non est pastor, cuius non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem, et dimíttet oves, et fugit. Non pastor, sed mercenárius vocátur, qui non pro amóre íntimo oves Domínicas, sed ad temporáles mercédes pascit. Mercenárius quippe est, qui locum quidem pastóris tenet, sed lucra animárum non quærit: terrénis cómmodis ínhiat, honóre prælatiónis gaudet, temporálibus lucris páscitur, impénsa sibi ab homínibus reveréntia lætátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Cum transísset sábbatum, María Magdaléne, et María Iacóbi, et Salóme emérunt arómata,
* Ut veniéntes úngerent Iesum, allelúia, allelúia.
℣. Et valde mane una sabbatórum, véniunt ad monuméntum, orto iam sole.
℟. Ut veniéntes úngerent Iesum, allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut veniéntes úngerent Iesum, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 12
A nie brak takich, którzy miłując dobra ziemskie bardziej niż owce, zasłużenie tracą imię pasterza. O nich to dodane jest dalej: Lecz najemnik i ten, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce, i ucieka. Nie pasterzem, lecz najemnikiem nazwany jest ten, kto pasie owce Pańskie nie z wewnętrznej miłości, lecz dla doczesnych dochodów. Najemnikiem wszak jest ten właśnie, kto ma stanowisko pasterza, ale nie stara się o zyski dusz — łakomym okiem patrzy na korzyści ziemskie, cieszy się z zaszczytu przełożeństwa, tuczy doczesnymi zyskami, weseli okazywanym przez ludzi szacunkiem.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Gdy minął szabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa, i Salome nakupiły wonności,
* Aby pójść i namaścić Jezusa, alleluja, alleluja.
℣. I bardzo rano w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce.
℟. Aby pójść i namaścić Jezusa, alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Aby pójść i namaścić Jezusa, alleluja, alleluja.
|
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioann 10:11-16
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Dixit Iesus pharisǽis: Ego sum pastor bonus. Bonus pastor ánimam suam dat pro óvibus suis. Mercenárius autem et qui non est pastor, cuius non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem, et dimíttit oves et fugit: et lupus rapit et dispérgit oves: mercenárius autem fugit, quia mercenárius est et non pértinet ad eum de óvibus. Ego sum pastor bonus: et cognósco meas et cognóscunt me meæ. Sicut novit me Pater, et ego agnósco Patrem, et ánimam meam pono pro óvibus meis. Et álias oves hábeo, quæ non sunt ex hoc ovíli: et illas opórtet me addúcere, et vocem meam áudient, et fiet unum ovíle et unus pastor. ℟. Amen
Te decet laus, ✠ te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Jana.
J 10:11-16
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu: Rzekł Jezus do faryzeuszów: «Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce swoje. Lecz najemnik i ten, kto nie jest pasterzem, do którego nie należą owce, na widok zbliżającego się wilka porzuca owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce. Najemnik zaś ucieka, bo jest najemnikiem i nie troszczy się o owce. Jam jest pasterz dobry; znam swoje i one mnie znają; jako mnie zna Ojciec, a ja znam Ojca. I życie swoje oddaję za owce moje. I inne owce mam, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i słuchać będą głosu mego, i stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz».
℟. Amen
Tobie przystoi chwała, ✠ tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Orémus.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti: fidélibus tuis perpétuam concéde lætítiam; ut, quos perpétuæ mortis eripuísti cásibus, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {z Temporału}
Módlmy się.
Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [0]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam, * niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę Twoją, * między wszystkimi narodami zbawienie Twoje.
66:4 Niech Cię wysławiają narody, Boże, * niech Cię wysławiają narody wszystkie.
66:5 Niech się radują i weselą narody, * bo sądzisz ludy sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz.
66:6 Niech Cię wysławiają narody, Boże, niech Cię wysławiają narody wszystkie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg * i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan jest królem, oblókł się w ozdobę, * oblókł się Pan w moc i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowany tron Twój od owego czasu, * Ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie, * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki fale swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne są nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary, * domowi Twemu, Panie, przystoi świętość na długie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykujcie Bogu, cała ziemio, * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchodźcie przed oblicze Jego * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan jest Bogiem, * On nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Myśmy lud Jego i owce pastwiska Jego: * wchodźcie w bramy Jego z wychwalaniem, do przedsieni Jego z pieśniami, wysławiajcie Go.
99:5 Chwalcie imię Jego, bo słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie Jego, * i z pokolenia na pokolenie prawda Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do Ciebie się zrywam na świtaniu.
62:2 Pragnęła Ciebie dusza moja: * jak bardzo tęskniło za Tobą ciało moje.
62:3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej: * tak w świątyni stawiłem się przed Tobą, aby widzieć moc Twoją i chwałę Twoją.
62:4 Bo lepsze jest miłosierdzie Twoje niźli życie: * wargi moje będą Cię chwalić.
62:5 Tak Cię błogosławić będę za życia mego * i w imię Twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, * a wargami wesołość będą wychwalać moje usta.
62:7 Jeśli Cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o Tobie, * bo byłeś pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł Twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do Ciebie: * broniła mię prawica Twoja.
62:10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi: * będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, chlubić się będą wszyscy, którzy Nań przysięgają, * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
|
Ant. Surréxit Christus * de sepúlcro, qui liberávit tres púeros de camino ignis ardéntis, allelúia.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Surréxit Christus de sepúlcro, qui liberávit tres púeros de camino ignis ardéntis, allelúia.
|
Ant. Powstał z grobu * Chrystus, który wybawił trzech młodzieńców z komina ogniem płonącego, alleluja.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Powstał z grobu Chrystus, który wybawił trzech młodzieńców z komina ogniem płonącego, alleluja.
|
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana z niebios, * chwalcie Go na wysokości.
148:2 Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, * chwalcie Go, wszystkie wojska Jego.
148:3 Chwalcie Go, słońce i księżycu, * chwalcie Go, wszystkie gwiazdy i światło.
148:4 Chwalcie Go, niebiosa nad niebiosami * i wody, które są nad niebiosami, niech chwalą imię Pańskie.
148:5 Albowiem On rzekł, i zostały uczynione: * On rozkazał, i zostały stworzone.
148:6 Ustanowił je na wieki i na wieki wieków, * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi, * smoki i wszystkie przepaści.
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, wietrze gwałtowny, * czyniące słowo Jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki, * drzewa owocowe i wszystkie cedry.
148:10 Dzikie zwierzęta i wszystko bydło, * płazy i ptactwo skrzydlate:
148:11 Królowie ziemi i wszystkie narody, * książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
148:12 Młodzieńcy i panny, starzy i młodzi, niech imię Pana chwalą, * bo wywyższyło się imię Jego samego.
148:13 Chwała Jego na niebie i na ziemi, * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała dla wszystkich świętych Jego, * dla synów Izraela, ludu przybliżającego się do Niego.
|
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
|
Psalm 149 [6]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała Jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w Tym, który go stworzył, * a synowie Syjonu niech się radują w Królu swoim.
149:3 Niechaj imię Jego chwalą w chórze, * na bębnie i na harfie niechaj Mu grają.
149:4 Bo ma Pan upodobanie w ludzie swoim * i podniesie cichych ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale, * rozradują się na łożach swoich.
149:6 Wysławianie Boga w gardłach ich, * a miecze obosieczne w rękach ich.
149:7 Aby uczynili pomstę nad narodami: * karanie między ludami.
149:8 Aby powiązali królów ich w pęta, * a szlachtę ich w okowy żelazne,
149:9 Aby uczynili nad nimi sąd napisany: * taka jest chwała dla wszystkich świętych Jego.
|
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 150 [7]
150:1 Chwalcie Pana w świątyni Jego, * chwalcie Go na firmamencie mocy Jego.
150:2 Chwalcie Go dla potężnych czynów Jego, * chwalcie Go według mnóstwa wielkości Jego.
150:3 Chwalcie Go głosem trąby, * chwalcie Go na harfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie Go na bębnie i w korowodach, * chwalcie Go na strunach i na fletniach.
150:5 Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach gromkich: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 2:21-22
Caríssimi: Christus passus est pro nobis, vobis relínquens exémplum ut sequámini vestígia eius. Qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius.
℟. Deo grátias.
℟.br. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúia, allelúia.
℟. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúia, allelúia.
℣. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
℟. Allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúia, allelúia.
Hymnus
Auróra lucis rútilat,
Cælum láudibus íntonat,
Mundus exsúltans iúbilat,
Gemens inférnus úlulat:
Cum Rex ille fortíssimus,
Mortis confráctis víribus,
Pede concúlcans tártara,
Solvit a pœna míseros.
Ille qui clausus lápide
Custodítur sub mílite,
Triúmphans pompa nóbili,
Victor surgit de fúnere.
Solútis iam gemítibus,
Et inférni dolóribus,
Quia surréxit Dóminus,
Respléndens clamat Ángelus.
Quǽsumus, Auctor ómnium,
In hoc pascháli gáudio,
Ab omni mortis ímpetu
Tuum defénde pópulum.
Glória tibi Dómine,
Qui surrexísti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
℟. Cæli et terra læténtur, allelúia.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {z Temporału}
1 P 2:21-22
Najmilsi: Chrystus ucierpiał za nas zostawując wam przykład, abyście naśladowali tropów jego. Który grzechu nie uczynił, ani naleziona była zdrada w uściech jego.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
℟. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
℣. Który za nas zawisł na drzewie.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
Hymn
Od zorzy porannej różowi się niebo,
Przestworza rozbrzmiewają chwałą,
Świat raduje się w triumfie,
Zgrzyta piekło przerażone:
Podczas, gdy Król ów przemożny,
Z podziemnej otchłani śmierci
Uwolniony zastęp ojców
Wyprowadza na światło żywota.
Grób jego pod liczną strażą
Zamykał kamień opieczętowany,
Lecz zwycięzca triumfuje i we własnym
Grobie śmierć grzebie.
Dość żałoby, dość łez,
Dość jest boleści:
Powstał pokonawca śmierci,
Woła anioł jaśniejący.
Abyś sercom naszym mógł być bezustanną
Radością wielkanocną, Jezu:
Uwolnij nas odrodzonych na żywot
Od strasznej śmierci grzechów.
Bogu Ojcu niech będzie chwała
I Synowi, który powstał z martwych,
I Pocieszycielowi
Po nieskończone wieki.
Amen.
℣. Ze zmartwychwstania twego, Chryste, alleluja.
℟. Niebo i ziemia weselą się, alleluja.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ego sum pastor óvium: * ego sum via, véritas, et vita: ego sum pastor bonus, et cognósco oves meas, et cognóscunt me meæ, allelúia, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego sum pastor óvium: ego sum via, véritas, et vita: ego sum pastor bonus, et cognósco oves meas, et cognóscunt me meæ, allelúia, allelúia.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Jam jest pasterz owiec: * jam jest droga i prawda i żywot: jam jest pasterz dobry i znam owce moje, i znają mię moje, alleluja, alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jam jest pasterz owiec: jam jest droga i prawda i żywot: jam jest pasterz dobry i znam owce moje, i znają mię moje, alleluja, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti: fidélibus tuis perpétuam concéde lætítiam; ut, quos perpétuæ mortis eripuísti cásibus, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: PascT}
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Glória tibi Dómine,
Qui surréxisti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: PascT}
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś z martwych powstał,
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia, allelúia.
Psalmus 118(1-8) [1]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja, alleluja.
Psalm 118(1-8) [1]
118:1 (Aleph) Błogosławieni niepokalani w drodze, * którzy chodzą według zakonu Pańskiego.
118:2 Błogosławieni, którzy się dopytują o świadectwo Jego, * szukają Go ze wszystkiego serca.
118:3 Nie chodzili bowiem drogami Jego, * którzy nieprawość czynią.
118:4 Tyś rozkazał, * aby przykazań Twoich strzeżono bardzo.
118:5 Oby drogi moje zmierzały * ku strzeżeniu ustaw Twoich.
118:6 Wtedy się nie zawstydzę, * gdy baczyć będę na wszystkie przykazania Twoje.
118:7 Wysławiać Cię będę w prostocie serca, * przez to, że się nauczyłem wyroków sprawiedliwości Twojej.
118:8 Sprawiedliwości Twoich będę strzegł, * nie opuszczaj mnie do końca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(9-16) [2]
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(9-16) [2]
118:9 (Beth) W jaki sposób prostuje młody człowiek drogę swoją? * Gdy zachowa mowy Twoje.
118:10 Ze wszystkiego serca mego szukałem Ciebie, * nie odtrącaj mnie od przykazań Twoich.
118:11 W sercu moim skryłem słowa Twoje, * abym nie grzeszył Tobie.
118:12 Błogosławionyś jest, Panie, * naucz mię ustaw Twoich.
118:13 Wargami moimi * opowiadałem wszystkie wyroki ust Twoich.
118:14 Kochałem się w drodze świadectw Twoich, * jak we wszystkich bogactwach.
118:15 Będę się ćwiczył w przykazaniach Twoich * i przypatrzę się drogom Twoim.
118:16 Będę rozmyślał o ustawach Twoich, * nie zapomnę mów Twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(17-24) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(17-24) [3]
118:17 (Gimel) Uczyń dobrze słudze Twemu, ożyw mię, * a będę strzegł mów Twoich.
118:18 Odsłoń oczy moje, * a przypatrzę się dziwom zakonu Twego.
118:19 Jestem ja gościem na ziemi, * nie kryj przede mną przykazań Twoich.
118:20 Pożądała dusza moja z upragnieniem ustaw Twoich * na każdy czas.
118:21 Zgromiłeś pysznych, * przeklęci, którzy odstępują od przykazań Twoich.
118:22 Oddal ode mnie pohańbienie i wzgardę, * bom się wypytywał o świadectwa Twoje.
118:23 Bo i książęta siedzieli i przeciwko mnie mówili, * ale sługa Twój ćwiczył się w ustawach Twoich.
118:24 Bo i świadectwa Twoje są rozmyślaniem moim, * i ustawy Twoje radą moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(25-32) [4]
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 118(25-32) [4]
118:25 (Daleth) Przylgnęła do ziemi dusza moja, * ożyw mię według słowa Twego.
118:26 Drogi moje opowiedziałem i wysłuchałeś mię, * naucz mię ustaw Twoich.
118:27 Naucz mię drogi sprawiedliwości Twoich, * a będę rozważał cuda Twoje.
118:28 Drzemała dusza moja od tęsknicy, * wzmocnij mię słowami Twoimi.
118:29 Drogę nieprawości oddal ode mnie * i przez zakon Twój zmiłuj się nade mną.
118:30 Obrałem drogę prawdy, * nie zapomniałem wyroków Twoich.
118:31 Przylgnąłem do świadectw Twoich, Panie, * nie zawstydzaj mnie.
118:32 Biegłem drogą przykazań Twoich, * gdyś rozszerzył serce moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos, allelúia.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum, allelúia.
|
Kapitulum Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas, alleluja.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego, alleluja.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.
Martyrologium (anticip.)
Sextodécimo Kaléndas Maii Luna prima Anno Dómini 2018
Corínthi natális sanctórum Mártyrum Callísti et Charísii, cum áliis septem, qui omnes, post ália toleráta supplícia, in mare demérsi sunt.
Cæsaraugústæ, in Hispánia, item natális sanctórum decem et octo Mártyrum, scílicet Optáti, Lupérci, Succéssi, Martiális, Urbáni, Iúliæ, Quinctiliáni, Públii, Frontónis, Felícis, Cæciliáni, Evéntii, Primitívi, Apodémii, et aliórum quátuor qui Saturníni vocáti esse referúntur. Hi omnes sub Daciáno, Hispaniárum Prǽside, simul pœnis affécti atque interémpti sunt; quorum illústre martýrium Prudéntius vérsibus exornávit.
In eádem civitáte sanctórum Caii et Creméntii, qui, secúndo conféssi et in Christi fide perseverántes, martýrii cálicem gustavérunt.
Ibídem sancti Lambérti Mártyris.
Item Cæsaraugústæ sanctæ Encrátidis, Vírginis et Mártyris, quæ, laniáto córpore, mamílla abscíssa et iécore avúlso, adhuc supérstes in cárcere inclúsa et reténta est, donec ulcerátum ipsíus corpus putrésceret.
Paléntiæ sancti Turíbii, Epíscopi Asturicénsis, qui, ope sancti Leónis Papæ, Priscilliáni hǽresim ex Hispánia pénitus profligávit, clarúsque miráculis quiévit in pace.
Brácari, in Lusitánia, sancti Fructuósi Epíscopi.
Sescíaci, in Constantiénsi Gálliæ território, tránsitus sancti Patérni, Epíscopi Abrincénsis et Confessóris.
Romæ natális sancti Benedícti-Ioséphi Labre Confessóris, qui contémptu sui et extrémæ voluntáriæ paupertátis laude éxstitit insígnis.
Apud Valencénas, in Gállia, sancti Drogónis Confessóris.
Nivérnis, in Gállia, sanctæ Maríæ-Bernárdæ Soubirous, Vírginis, e Congregatióne Sorórum a Caritáte et Institutióne Christiána, Lapúrdi, adhuc iuvénculæ, iterátis apparitiónibus Immaculátæ Dei Genitrícis Maríæ recreátæ, quam Pius Papa Undécimus inter sanctas Vírgines adscrípsit.
Senis, in Túscia, beáti Ióachim, ex Ordine Servórum beátæ Maríæ Vírginis.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Następnie w chórze czyta się Martyrologium, co jest chwalebne także poza chórem.
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2018
Dnia 16-go kwietnia w Koryncie śmierć męczeńska św. Kaliksta i Choryzjusza, utopionych z siedmioma innymi w morzu.
W Saragossie w Hiszpanii cierpienie osiemnastu św. Męczenników: m.in. Optata, Luperkusa, Sukcesjusza, Martialisa, Urbana, Julii, Kwinktyliana, Publiusza, Fronta, Feliksa, Cecyliana, Ewencjusza, Prymitywa i Apodemiusza. Wszyscy oni zostali umęczeni na różny sposób pod panowaniem starosty Dacjana. Ich chwalebne męczeństwo uwiecznił Prudencjusz w swych poezjach.
W tym samym mieście męczeństwo świętych Kajusa i Kremencjusza. Po kilkakrotnym wyznawaniu wiary było im dozwolone w nagrodę za wierność w wierze spełnić kielich cierpień.
‥
Również w Saragossie śmierć męczeńska św. Enkraty, Dziewicy, której najpierw porozdzierano ciało, odcięto piersi i wyrwano wątrobę, a potem wrzucono na pół martwą do więzienia, gdzie pokaleczone jej ciało przeszło powoli w zgniliznę.
W Palencji pamiątka św. Turybiusza z Astorgi, Biskupa. Z pomocą św. Leona, Papieża wyrugował herezję Pryscyliusza z całej Hiszpanii, a po świętym, cudami obfitującym żywocie zasnął spokojnie w Panu.
W Bradze w Portugalii uroczystość św. Fruktuoza, Biskupa.
‥
W Rzymie dzień zgonu św. Benedykta Labre, Wyznawcy, odznaczającego się wielkim zaparciem siebie i dobrowolnym ćwiczeniem w największym ubóstwie.
W Belgii w Walencji uroczystość św. Drogo, Wyznawcy.
‥
W Sienie w Toskanii uroczystość św. Joachima z zakonu Serwitów.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
℟. Amen.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
|
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
|
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 61: De mónachis peregrínis quáliter suscipiántur
Si quis mónachus peregrínus de longínquis provínciis supervénerit, si pro hóspite volúerit habitáre in monastério et conténtus fúerit consuetúdinem loci quam invénerit, et non forte superfluitáte sua pertúrbat monastérium, sed simplíciter conténtus est quod invénerit, suscipiátur quanto témpore cupit. Si qua sane rationabíliter et cum humilitáte caritátis reprehéndit aut osténdit, tractet abbas prudénter ne forte pro hoc ipsud eum Dóminus diréxerit. Si vero póstea volúerit stabilitátem suam firmáre, non renuátur talis volúntas, et máxime quia témpore hospitalitátis pótuit eius vita dinósci.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Col 3:1-2
Si consurrexístis cum Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens: quæ sursum sunt sápite, non quæ super terram.
In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 61: O mnichach przychodnich, jako ich przyjmować mają.
Jeśliby jaki mnich cudzoziemiec z dalekich krajów przyszedł, a jako gość mieszkać chciał w klasztorze i przestawałby spokojnie na onego miejsca zwyczajach takich, jakie znalazł, aniby też swoją jaką zbytnością klasztoru turbował, ale by zgoła na tem przestawał, co zastał, nie będzie przyjęty póki sam żąda. Jeśliby zaś bacznie, dobrym umysłem i z pokorą w czem przyganiał, albo co nagany godnego pokazował, niech Opat mądrze ze sobą uważa, czy go snadź Pan nie na to posłał. Będzieli potem chciał stałość swoję tamże utwierdzić, niech takiem jego żądaniem nie pogardzają, ponieważ przez ten czas póki gościem w klasztorze był, życie jego mogło się rozeznać.
Poza chórem chwalebne jest czytanie z Reguły; inaczej czyta się Czytanie krótkie.
Czytanie krótkie {z Psałterza według okresu}
Kol 3:1-2
Przeto, jeźliście spół powstali z Chrystusem, co wzgórę jest, szukajcie, gdzie Chrystus jest na prawicy Bożéj siedzący: co wzgórę jest, miłujcie, nie co na ziemi.
Na zakończenie:
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
Błogosławieństwo. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego.
A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 129 [5]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Wspomnienie zmarłych
℟.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół Zakonu naszego, a także dobroczyńców naszych.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen
Psalm 129 [5]
129:1 Z głębokości wołałem ku Tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głosu mego:
129:2 Niech się nakłonią uszy Twoje * na głos modlitwy mojej.
129:3 Jeśli będziesz baczył na nieprawości, Panie, * Panie, któż się ostoi?
129:4 Albowiem u Ciebie jest przebaczenie, * i dla zakonu Twego czekałem Cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo Jego, * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannej aż do nocy * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie * i obfite u Niego odkupienie.
129:8 A On odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
℣. Od bram piekielnych.
℟. Zabierz, Panie, ich dusze.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco przebaczenia i zbawienia ludzkiego miłośniku: błagamy łaskawości Twojej, abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy z tego świata zeszli, za wstawieniem się błogosławionej Marji, zawsze Panny i wszystkich Świętych Twoich, do uczestnictwa w wiecznej szczęśliwości dojść dozwolił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|